Wszystkie szkolenia -50%. Tylko do końca września!
Integracja sensoryczna (SI) to proces neurologiczny, który pozwala mózgowi prawidłowo odbierać, organizować i interpretować bodźce płynące z ciała oraz otoczenia. Dzięki temu dziecko może reagować adekwatnie - czy to podczas pisania, zabawy, czy siedzenia spokojnie w ławce.
Zaburzenia SI mogą objawiać się m.in. nadwrażliwością lub podwrażliwością na dotyk, ruch czy dźwięki, a także trudnościami z koordynacją ruchową czy koncentracją.
Nie każdy nauczyciel musi być terapeutą SI, ale znajomość typowych objawów może ułatwić codzienną pracę. Warto zwrócić uwagę, jeśli uczeń:
szybko się rozprasza i nie potrafi skupić uwagi na zadaniu,
unika kontaktu fizycznego lub przeciwnie - domaga się mocnego docisku (np. mocnego przytulania),
jest niezdarny, często się potyka, przewraca lub ma trudności z koordynacją,
reaguje agresją na hałas, dotyk lub niespodziewane sytuacje,
ma problemy z utrzymaniem prawidłowej postawy podczas siedzenia.
Twoja rola jest ogromna — wystarczy kilka drobnych zmian, aby ułatwić dziecku funkcjonowanie w szkole. Oto kilka praktycznych wskazówek:
1. Zadbaj o przewidywalność i rutynę
Dzieci z trudnościami SI potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Jasny plan dnia, stałe miejsca w sali i powtarzalne schematy zajęć pomagają im lepiej się odnaleźć.
2. Wprowadź elementy ruchu
Krótka przerwa na ćwiczenia rozciągające, kilka skoków czy możliwość zmiany pozycji podczas pracy - to wszystko pomaga regulować napięcie i poprawia koncentrację.
3. Stwórz przyjazne środowisko sensoryczne
Zadbaj o oświetlenie i poziom hałasu w klasie. Niektórym uczniom pomaga korzystanie ze słuchawek wyciszających lub specjalnej poduszki sensorycznej do siedzenia.
4. Współpracuj z terapeutą SI i rodzicami
Jeśli zauważysz niepokojące sygnały, warto je omówić z rodzicami i zachęcić do konsultacji z terapeutą integracji sensorycznej. Wspólne ustalenie zasad i ćwiczeń może przynieść widoczne efekty.
Warto wiedzieć, że SI to nie moda, ale ważny obszar wsparcia rozwoju. Oto, co często bywa mylnie postrzegane:
Mit 1: „Zaburzenia SI miną same z wiekiem”. Niestety, bez odpowiedniej terapii mogą się utrwalać i utrudniać codzienne funkcjonowanie.
Mit 2: „To wymysł rodziców”. Trudności SI są dobrze zbadane i opisane — mają realny wpływ na zachowanie dziecka.
Mit 3: „To zadanie wyłącznie terapeuty”. Nauczyciel, który rozumie podstawy SI, może codziennie wspierać dziecko drobnymi zmianami.
Świadomość integracji sensorycznej pozwala nauczycielom lepiej zrozumieć potrzeby uczniów, którzy często są oceniani pochopnie jako „kłopotliwi”. Odpowiednie wsparcie zmienia ich komfort w szkole, a tym samym — daje im szansę na lepsze funkcjonowanie i rozwój.